ตำนานที่เล่าขานถึงศพคืนชีพและปีศาจกินเนื้อผู้เต็มไปด้วยความอาฆาตต่อมนุษย์นั้นปรากฏตามเรื่องเล่าหลากหลายวัฒนธรรมมากมาย ตั้งแต่ตำนานของกูล (ghoul) ปีศาจกินเนื้อในตำนานชาวอาหรับ ตำนานดรอเกอร์ (draugr) ผีดิบพละกำลังเหนือมนุษย์ของชาวชาวนอร์ส จนไปถึงกองทัพผีดิบในตำนานการไปเยือนใต้พิภพของเทพอินันนา (Ishtar’s Descent into the Netherworld) ของชาวเมโสโปเตเมียโบราณ แต่สิ่ง(ไม่)มีชีวิตหนึ่งเดียวที่ได้พิสูจน์ตัวเองในความไร้เทียมทานที่สุดนั้นมีเพียง “ ซอมบี้ ” ที่ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนับศตวรรษตั้งแต่การกำเนิดลัทธิโวดูแล้ว พวกมันยังคงฟื้นกลับมาเพื่อครองสื่อและวรรณกรรมทุกรูปแบบได้อยู่เสมอทธิโวดูของชาวเฮตินั้นมีจุดเริ่มในยุคของการค้าทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ในปี ค.ศ. 1697 ประเทศฝรั่งเศสก่อตั้งอาณานิคม “แซ็ง-ดอแม็งก์” ทางฝั่งตะวันตกของเกาะฮิสปันโยลา (Hispaniola) ซึ่งปัจจุบันเป็นที่ตั้งของประเทศเฮติ ซึ่งชาวแอฟริกาฝั่งตะวันตกมากมายจากหลายชีวิตถูกนำมาที่แซ็ง-ดอแม็งก์เพื่อการใช้แรงงาน ทาสชาวแอฟริกันเหล่านั้นมีเชื้อชาติ วัฒนธรรม ถิ่นกำเนิดและความเชื่อที่แตกต่างกัน แต่ภายใต้ชะตาชีวิตอันโหดร้ายของการโดนกดขี่ ชาวแอฟริกันในแซ็ง-ดอแม็งก์หันมานับถือศาสนา “โวดู” (Vodou) เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของพวกเขาท่ามกลางความแตกต่าง
ศาสนาโวดูมีพื้นฐานความเชื่อว่ามี “พระเจ้า” ผู้อยู่เหนือทุกสิ่งและในบูชาพระเจ้านั้นทำได้โดยการนับถือและบูชาเหล่า “ลวา” (Lwa) ผู้เป็นเหล่าเทพเจ้าซึ่งคอยดูแลธรรมชาติและความเป็นอยู่ของผู้คน พ่อมดในศาสนาโวดูมักใช้ความรู้ในการบูชาสักการะเทพเจ้าซึ่งตรงข้ามกับ “โบคอร์” (Bokor) หรือพ่อมดโวดูที่ใช้ความรู้และความสามารถในทางที่ผิด หนึ่งในความสามารถของเหล่าโบคอร์คือการปลุก “ซอมบี้” หรือศพคนตายขึ้นมาสำหรับการใช้แรงงานเยี่ยงทาสได้ซอมบี้ในความเชื่อของชาวโวดูนั้นนับว่ายังแตกต่างจากซอมบี้ที่เห็นได้ในปัจจุบันอยู่มาก ซอมบี้โวดูจะมีนายผู้เป็นโบคอร์ปลุกขึ้นมาเพื่อใช้งาน โดยซอมบี้โวดูนั้นเป็นเพียงแค่มนุษย์ซึ่งไร้ความคิด ไร้ชีวิตชีวา แววตาว่างเปล่าและปราศจากความรู้สึกเจ็บปวด โบคอร์จะทำการ “สร้าง” ซอมบี้ด้วยการให้มนุษย์ที่ยังมีชีวิตกินยาพิษชนิดพิเศษซึ่งจะทำให้มนุษย์ดั่งกล่าวอยู่ในสภาพเหมือนคนตายและถูกนำไปฝัง หลังการฝังแล้วศพจะถูกปลุกขึ้นมาเป็นซอมบี้ภายใต้การควบคุมของโบคอร์
การปฏิวัติของชาวเฮติเริ่มต้นในปี ค.ศ. 1791 และสิ้นสุดในปี ค.ศ. 1804 ด้วยชัยชนะและเอกราชของแรงงานทาส ในช่วงเวลานั้นนายทาสชาวฝรั่งเศสและแรงงานทาสบางส่วนอพยพไปยังสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นการนำพาลัทธิโวดูไปยังดินแดนของชาวอเมริกันอีกด้วย แต่เรื่องเล่าของซอมบี้ก็ยังไม่เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย จนกระทั่งเมื่อสหรัฐอเมริกาบุกครองเฮติในปี ค.ศ. 1915 เรื่องเล่าของโวดูต่างๆ มากมาย รวมถึงเรื่องเล่าของซอมบี้ถูกถ่ายทอดผ่านทหารและนักเดินทาง สื่ออเมริกันตีพิมพ์ถึง “มนต์ดำ” และนักเขียนเช่นคุณวิลเลี่ยม ซีบรูก (William Seabrook) เล่าถึงการพบเห็นซอมบี้ในเฮติ จนในที่สุดก็ได้มีการสร้างภาพยนตร์ซอมบี้เรื่องแรกของโลกที่มีชื่อว่า “White Zombie” ในปี ค.ศ. 1932